Nadenken over vanalles

Een zwarte schaduw schoof voor de zon, Kazuki ging rustig zitten op een steen. Fenrir, de reuze wolf, kwam naast hem zitten.
Was ze het echt? vroeg hij zich steeds af. was Zoe echt zijn verloren zusje? Hij zuchten. Fenrir voelde blijkbaar zijn sombere stemming aan en gaf hem een lik. Kazuki glimlachte en gaf hem een aai over zijn kop terug.

Ariana liep wat rond, en ze wist even niet meer wat doen. Haar ogen hield ze dan ook wat
op de grond gericht, en ze voelde plots een persoon aan met duistere krachten. Dat deed
haar opkijken, en ja hoor ze zag in de verte een jongen zitten. Mellutth kwam als een gek
aangelopen, en hij ging wat drinken bij de waterval. Ariana moest even lachen, en ze liep
dan maar naar de waterval toe. Ze deed alsof ze de jongen niet zag, en ze liep gewoon het
water in. Daar trok ze haar kleren uit, en ze smeet die naar de kant. Ze had zin om wat te
zwemmen, en dat deed ze dan ook gewoon. Melluth zijn hoofd hield hij even scheef, en hij
bleef gewoon bij haar kleding zitten.

Kazuki keek op naar de Dame die het water in stapte. Hij zelf had een heke laan water, een nadeel als je half Demon bent. Hij zuchten en keek naar Fenrir, die met opgestoken oren stond te kiken. ''Rustig maar jongen'' zei hij zacht en ging liggen. De zon scheen fel op zijn blanke huid, hij werd er warm van. Het was heerlijk niet meer in een kille, lege en vooral koude grot te hoeven leven.

Ariana zwom een paar keer in het rond, en ze dook dan gewoon even onder. Algauw ging ze
onder de waterval zelf staan, en ze liet het water over haar haren vallen. Toch keek ze heel
even naar de man die daar stond, en daarna richt ze haar aandacht op Melluth. Ze knikte kort
naar hem, en hij verdween dan ook gewoon. Ze zwom weer naar de kant, en ze ging naar
haar kleren toe. Deze deed ze kalmpjes aan, en ze schudde heel even haar haren uit. Het
kon haar niet schele dat hij haar zonder kleding had gezien, en ze rekt zich dan even uit.